Dobrovoljci 1914 – 1918 Dr Nikola Popović

Jugoslovenski dobrovoljački pokret u prvom svetskom ratu (1914 — 1918) koji je nastao i razvijao se u Srbiji, Severnoj i Južnoj Americi, Australiji, Novom Zelandu, Francuskoj i Italiji, zajedno sa dobrovoljačkim pokretom Srba, Hrvata, Slovenaca i Čeha u Rusiji čini jedinstven istorijski fenomen. On je jedinstven po uzrocima nastanka (nacionalno-oslobodilački), po nacionalnoj istovetnosti njegovih protagonista i, što je najvažnije, po svom krajnjem istorijskom cilju — oslobođenju i ujedinjenju Južnih Slovena. Druge njegove bitne karakteristike su antiaustrijska usmerenost, plamteće rodoljublje, idealizam i romantizam vazda prirođeni patriotima i mladim ljudima. Ubeđenje da se u vremenu 1914—1918. godine radi o južnoslovenskom `biti ili ne biti`, bilo je svojina svakog dobrovoljca, bilo gde da se nalazio. Šansa da se pripomogne ostvarenju epohalnog cilja, sna generacija, navire iz dubine duše i političke svesti dobrovoljca. To sve pokrenuće ih iz Tjumena, Pitsburga i Punta Arenasa, Dovesti na Solunski front i odvesti u njegov proboj septembra 1918. godine.