Svedok vaskrsenja – Radovan Popović

Opredeljujući se da opiše život Miodraga Pavlovića – velikog pesnika, esejiste, putopisca, dramskog i pozorišnog pisca, prevodioca, dugogodišnjeg urednika „Prosvete“, naše najveće izdavačke kuće – Radovan Popović je, sasvim opravdano, imao u vidu činjenicu da je, u isto vreme, reč o čoveku koji je od ranih pedesetih godina prošlog veka pa sve do svoje smrti, 2014. godine, igrao vrlo važnu ulogu u našem književnom i javnom životu – i to kako svojim stvaralaštvom tako i svojim statusom u javnoj svesti. Otuda je sasvim logično što je priču o životu Miodraga Pavlovića Popović ostvario tako što je ukrštao pojedinosti iz Pavlovićeve biografije i činjenice važne za sagledavanje istorije srpske književnosti druge polovine XX veka. Sa posebnom sistematičnošću Popović je osvetlio Pavlovićevu ulogu u afirmaciji modernog izraza u srpskoj poeziji pedesetih godina prošlog veka, ne zanemarujući nikako ni udeo Vaska Pope, Zorana Mišića, Borislava Mihajlovića Mihiza i drugih važnih figura srpske književnosti onog doba. Isto tako, Popović je u svojoj knjizi do najsitnijih pojedinosti osvetlio i ono što je posebno važno za sagledavanje uloge Miodraga Pavlovića u uspostavljanju narušenih veza između različitih epoha u srpskoj književnosti.